“Truman Show”.
Ἡ ἑταιρική ἀπληστία, καί δολιότητα γίνεται ὃλο καί πιό ἐπιθετική ἐπιχειρηματικά, παγκόσμια. Ἀκούγονται πλέον καθαρά οἱ κραυγές τους: «Δημιουργήσαμε ἓναν εἰκονικό κόσμο. Εἲμαστε μιά παγκόσμια ἐταιρεία παραγωγῆς οἰκονομικῶν συμφερόντων. Ἐμεῖς γράφουμε τό σενάριο ἐμεῖς εἲμαστε οἱ σκηνοθέτες, ἐμεῖς οἱ παραγωγοί, ἐμεῖς οἱ πρωταγωνιστές, ὁ κόσμος ὃλος ἡ σκηνή μας, καί ὃλοι ἐσεῖς οἱ κομπάρσοι μας.
Θέλουμε νά νοιώθετε εὐάλωτοι, ἀδύναμοι, γι’ αὐτό ἂν χρειαστεῖ, ἂν κριθεῖ ἀπαραίτητο, ἒχουμε τόν τρόπο νά σκορπίσουμε τό ἀπόλυτο χάος.
Σεναριογραφικά ἒχουμε ἢδη προχωρήσει στό ἐπόμενο βήμα καί θα πρέπει νά συνεχίσετε νά προσπαθεῖτε νά μαντέψετε ποιό θά εἶναι αὐτό.
Ὃλα πρέπει να φαίνονται νόμιμα σέ ὃλους. Τό κάνουμε σάν τό “Truman Show”, ὃσο κοιμᾶστε τά πάντα ἐλέγχονται ἀπό ἐμᾶς πίσω ἀπό τήν σκηνή…
Βάλτωμα ἢ ἂλλως στροβιλισμοί τοῦ φαντασιακοῦ.
Στίς 8 Μαρτίου τοῦ 2004, ὁ πρωθυπουργός δύο τετραετιῶν Κώστας Σημίτης περίμενε στό πλατύσκαλο τοῦ Μαξίμου τόν νεοεκλεγέντα διάδοχό του Κώστα Καραμανλή, ὁ ὁποῖος στήν Βουλή τόν εἶχε ἀποκαλέσει «ἀρχιερέα τῆς διαπλοκῆς». Τόν ὑποδέχθηκε μέ πλατύ χαμόγελο, φωτογραφήθηκαν καί οἱ δύο προτάσσοντας τήν θερμή χειραψία τους, στήν συνέχεια κλείστηκαν γιά ἀρκετή ὢρα στά Πρωθυπουργικά γραφεῖα ὃπου ἒγινε ἡ ἐνημέρωση, τοῦ εὐχήθηκε καλή ἐπιτυχία, ἀφήνοντας σέ ὂλους μας ἓνα παράδειγμα, μιά παρακαταθήκη πολιτικοῦ καί πολιτισμικοῦ ἦθους.
Ἦταν ἡ πρώτη φορά στήν Ἑλλάδα πού γινόταν παράδοση–παραλαβή τῆς πρωθυπουργίας, ἡ ὁποία, μέ ἐξαίρεση εὐτυχῶς μοναδική τόν Σαμαρᾶ, ὁ ὁποῖος δέν καταδέχθηκε! ὡς κατ’ ἐξακολούθηση ἀνόητιος, νά ὐποδεχθεῖ τόν Ἀλέξη Τσίπρα.
Ὁ Σημίτης πίστευε στήν συνέχεια τοῦ κράτους, δέν μηδένισε τήν συμβολή κανενός σέ ἀντίθεση μέ τόν Καραμανλῆ καί Σαμαρᾶ πού πιστεύουν ὃτι σάν κι’ αὐτούς κανένας ἂλλος στήν πολιτική ἱστορία τῆς Ἑλλάδος.
Ἓνα ἀπό τά χαρακτηριστικά τῆς δημοκρατίας, ὁ Μαλρώ τό εἶπε, εἶναι «ἡ τήρηση τῶν προσχημάτων». Οὒτε τά προσχήματα δέν τήρησαν οἱ ελλειμματικοί πολιτισμικά πολιτικοί μας. Τέσσερις πρώην πρωθυπουργοί μας, καί ἓνας πρώην Πρόεδρος μας, δέν καταδέχθηκαν νά παραστοῦν στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ Σημίτη. Ἂντε κατάλαβε τί γίνεται στό μελίγγι τους. Ἐγωισμοί, ἀνασφάλειες, ὑστερίες, ἐσωτερικές βεντέτες, προπαντός χωρίς ἲχνος αὐτοκριτικῆς …
Νομίζω ὃτι ἡ συγκεκριμένη ἀσέλγεια τῶν πολιτικῶν μας εἶναι ἡ ἀντανάκλαση τῆς πλήρους ἀνωριμότητάς τους, καί εὒχομαι νά ἒρθει κάποτε ἡ στιγμή πού νά ὀμολογήσουν ὃτι προτιμοῦσαν νά μήν εἶχαν πάρει αὐτήν τήν ἀπόφαση καί νά ζητήσουν δημόσια συγνώμη.
«Ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον»
23η Επέτειος Εκλογής και Χειροτονίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Δωροθέου Β΄ .
«…Ο φέρελπις νέος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος Β’, ο οποίος χαρακτηριζόταν από το ιδιαίτερο χάρισμα του λόγου και του κηρύγματος αλλά και της άδολης θυσιαστικής αγάπης του για την Εκκλησία, ξεπέρασε κατά πολύ τις αναμενόμενες προσδοκίες…
…Μητροπολίτης και Επίσκοπος με το μεγάλο χάρισμα της ανεξικακίας. Ουδέποτε αντιτάχθηκε σε πολεμίους του, αλλά πάντοτε συγχωρεί και προσεύχεται ενώπιον του Φιλανθρώπου Θεού, για τη σωτηρία απάντων των ανθρώπων. Δεν έμαθε ποτέ να διαχωρίζει σε φίλους και πολεμίους αλλά με μακροθυμία και αγάπη, η καρδιά του χωρά τους πάντες». (Προφανῶς θά ἀναφέρεται στήν περίπτωση Θεολόγου…πολύ πιθανόν…μᾶλλον…). Αρχιμ. Αλέξιος Παπαδόπουλος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Θεοτόκου Τουρλιανής Άνω Μερά Μυκόνου,
Μανουήλ Κομνηνός
Ὁ βασιλεύς κυρ Μανουήλ ὁ Κομνηνός
μιά μέρα μελαγχολική τοῦ Σεπτεμβρίου
αἰσθάνθηκε τόν θάνατο κοντά. Οἱ ἀστρολόγοι
(οἱ πληρωμένοι) τῆς αὐλῆς ἐφλυαροῦσαν
πού ἂλλα πολλά χρόνια θά ζήσει ἀκόμη.
Ἐνῶ ὃμως ἒλεγαν αὐτοί, ἐκεῖνος
παληές συνήθειες εὐλαβεῖς θυμάται,
κι ἀπ' τά κελλιά τῶν μοναχῶν προστάζει
ἐνδύματα ἐκκλησιαστικά νά φέρουν,
καί τά φορεῖ, κ' εὐφραίνεται πού δείχνει
ὂψι σεμνήν ἱερέως ἢ καλογήρου.
Εὐτυχισμένοι ὃλοι πού πιστεύουν,
καί σάν τόν βασιλέα κυρ Μανουήλ τελειώνουν
ντυμένοι μές τήν πίστι των σεμνότατα.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Μᾶς ἐνδιαφέρει.
Ὁ πόλεμος στήν Μέση Ἀνατολή πού ἐπιβλήθηκε στήν περιοχή στίς 7 Ὀκτωβρίου εἶναι ἓνα διαφορετικό εἶδος σύγκρουσης, μιά σύγκρουση τήν ὁποία ἀδυνατοῦμε νά κατανοήσουμε: ἓνας πόλεμος στόν ὁποῖο τό ἓνα ἀπό τά ἀντιμαχόμενα μέρη προτίθεται νά ἐπιδεινώσει δραματικά τήν δική του κατάσταση προκειμένου νά προκαλέσει ἀκόμη μεγαλύτερη ζημιά στόν γείτονά του.
Καί αὐτό.
Ὁ Μπέρναρντ Σώ ἒκανε πλάκα: «Ἡ Ρώμη ἒπεσε. Ἡ Βαβυλώνα ἒπεσε. Θά ἒρθει καί ἡ σειρά τῆς Βυζίτσας». Τό χωριό ἒχει μεταφραστεῖ στά ἑλληνικά συμφραζόμενα. Ἀλλά ἡ κωμική μετάβαση ἀπό τήν αὐτοκρατορία στό χωριό ὑποδηλώνει –καί ὑποσκάπτει σαρκαστικά– τό ἀναπόφευκτο τῆς φθορᾶς τῶν συστημάτων ἐξουσίας καί τῶν πολιτισμῶν πού παράγουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου