Τό ὄνειρο τοῦ Ρασκόλνικοφ

 

Τό ὄνειρο τοῦ Ρασκόλνικοφ στό Ἔγκλημα καί τιμωρία τοῦ Ντοστογιέφσκι εἶναι ἄκρως ἐφιαλτικό, ἀποκαλυπτικό καί ἀλίμονο γιά τήν Εὐρώπη, ἄν εἶναι ἀληθινή πρόβλεψη! Σύμφωνα μέ τό ὄνειρο, ἀναρίθμητα μικροσκοπικά ἔντομα-ὡστόσο νοήμονα ὄντα-ἀπό τήν Ἄσία εἰσβάλλουν στήν Εὐρώπη καί τρυπώνουν μέσα στούς ἀνθρώπους.  Ἡ ζωή καταντᾶ ὁλοένα καί πιό ἀνυπόφορη μέχρι τρέλας. Ἐνῶ ὁ καθένας σκέπτεται εὐφυέστατα καί προτείνει μεταρρυθμίσεις μέ ἄκρα λογική διατυπωμένες, χάος καί πλήρης ἀσυνεννοησία κυριαρχεῖ ἀναμεταξύ τους.  Ἐγκαταλείπονται τά κοινά ἐπαγγέλματα, σβήνει ἡ γεωργία, ἐνῶ ὁ καθένας νομίζει πώς αὐτός ἔχει τό ἀπόλυτο δίκαιο.  Οἱ τριγμοί τῆς κατάρρευσης  εἶναι ἀνατριχιαστικοί, καί τελικά ὅλοι καί ὅλα μεταβάλλονται σέ οἰκτρούς ἐρειπιῶνες.

  Ἀπό τά μαθήματα «Σπουδή στόν Μῦθο», τοῦ μυθολόγου καθηγητή μας Andrieux, ξέκοψα τήν καταπάνω ἄσκηση στούς τότε τριτοετεῖς φοιτητές Κοινωνιολογίας τοῦ Στρασβούργου. Ὁ Μῦθος μέ συνεπαίρνει. Ἡ μυθική γλώσσα συνάζει μέρη καί μέλη ὅλου τοῦ σώματος τῆς δημιουργίας· θεραπεύει μετεωρισμούς καί διασκορπισμούς. Ὁ ζωτικός ἱστός τῆς μυθικῆς γλώσσας ἁπλώνεται  μακροσκοπικά, διαπροσωπικά, ἐρωτικά μέσα στό κοινό σῶμα. Ἡ λογική τεμαχίζει τά πάντα καί τά ἐρευνᾶ. Τούτη ἡ κατά φύση λειτουργία τῆς ὕπαρξης γίνεται καταστροφική, ἄν ἀπομονωθεῖ, ξεκκομμένη ἀπό κάθε σχέση καί ἐστιασμένη στά στενότατα ὅρια τῆς ἐγωκεντρικότητας. Μυθική γλώσσα καί λογική, μέ τό ἀντίστοιχο περιεχόμενο ζωῆς, συγκροτοῦν τήν ὑπαρξιακή ἑνότητα, πού μόνο αὐτή ἐντάσσεται κατά φύση στό κοινό σῶμα, καί ἔτσι μπορεῖ νά ὑπάρχει, νά ἀληθεύει, νά δημιουργεῖ καί νά ζωογονεῖ.